Wraak van een ervaringsdeskundige
Vanochtend hoefde ik de afgelastingen niet te checken en mijn voetbaltas niet te pakken. Zelfs mijn wekker hoefde ik niet uit te drukken want die was niet gezet. Het is namelijk inhaal/bekerweekend en er valt voor ons niets in te halen en aan de beker doen we niet mee. Wij gaan in een vrij weekend echt niets regelen. Geen training, geen wedstrijd, rust is het devies. Pijntjes een week langer de tijd geven om te herstellen is dan belangrijker dan trainen en bovendien is er dan tijd en aandacht voor het gezin. En wij kunnen het weten want wij zijn ervaringsdeskundigen. En wie is er nou niet blij als hij zich als ervaringsdeskundige kan mengen in een discussie. Het is immers het enige gebied van deskundigheid waarop niemand je kan tegenspreken want het is gebaseerd op je eigen ervaring. Hoewel we elkaar bij de veteranen van RKEDO genoeg tegenspreken zijn we het op het gebied van ‘even een zondagje vrij’ behoorlijk eens.
Bij Ajax werd in 2012 Theo van Duivenbode binnengehaald als ervaringsdeskundige. De voormalige linksback was een echte voetballer dus geen harde verdediger en had her en der bestuurlijke ervaring opgedaan waaronder bij de KNVB en Stad Rotterdam Verzekeringen. De ideale kandidaat volgens Cruijff om zitting te nemen in de Raad van Commissarissen.
Maar is dat wel zo? Of heeft Van Duivenbode nog gevoelens van wraak? Daar moest ik van de week namelijk zomaar aan denken toen ik Johan Derksen hoorde zeggen dat Theo van Duivenbode helemaal niets had gedaan aan de crisis binnen Ajax. Het enige wat Theo deed was akkoord gaan met alles. Johan had veel meer van Theo verwacht en dat had die andere Johan ook al geroepen.
Toen Rinus Michels bouwde aan zijn team bij Ajax was Theo van Duivenbode een van zijn belangrijke bouwstenen. Maar na de verloren Europa Cup 1-finale tegen AC Milan in 1969 werd Theo van Duivenbode te licht bevonden voor de Europese top. Met zoveel aanvallende kwaliteit in de ploeg, Cruijff, Keizer, Swart, wilde Michels franjeloze verdedigers en dus kon de tactisch en technisch sterke Van Duivenbode vertrekken. Voorzitter Jaap van Praag moest het aan Van Duivenbode vertellen want Rinus Michels durfde het niet. Voor 220.000 gulden verkaste hij naar Feyenoord. Met Van Duivenbode in de ploeg speelde Feyenoord op 2 november 1969 tegen Ajax. Uitgerekend de Amsterdammer in Rotterdamse dienst maakte drie minuten voor het einde met een verwoestende uithaal het enige doelpunt. De sportieve wraak bereikte echter zijn hoogtepunt op 6 mei 1970. Van Duivenbode stond als eerste Nederlander voor een tweede keer in de Europa Cup 1-finale en behoorde met Eddy Pieters Graafland en Rinus Israël tot de eerste drie Amsterdammers die de cup met de grote oren hebben gewonnen.
Je zou denken dat die wraakgevoelens daarmee wel gestild zouden zijn maar waarom stak Theo dan volgens zeggen in de RVC bij Ajax geen poot uit? Omdat hij ervaringsdeskundige is natuurlijk want dat zijn wij ook en wij staken vanochtend ook geen poot uit.
Geen reactie's