Drie onnodige nederlagen op rij. Dat is geen toeval meer. Ik vraag me daarom af of er een mol in ons team zit. Het zou natuurlijk best kunnen dat we iemand in ons midden hebben die er genoegen in schept om ons te zien verliezen terwijl we de betere ploeg zijn. Nu ik er over nadenk kan ik maar een kandidaat bedenken en dat is Polleke Poland. De eerste wedstrijd tegen Kwiek’78 wonnen we en met een 1-2 voorsprong ging Polleke vrijwillig naar de kant en dat is gek. Tegen Kwiek’78 wil normaliter niemand wissel. Maar een mol heeft natuurlijk niets te zoeken op kunstgras. Ik heb er immers nog nooit een hoop gezien. Polleke behoort op kunstgras tot de betere voetballers van ons team, dus het is typisch een molactie om er vrijwillig uit te gaan. Bij Winkel scoorde hij dan wel de eretreffer maar dat was natuurlijk gewoon om de schijn op de houden. En tegen Twisk/ALC voorkwam hij onze gelijkmaker door de bal van hun doellijn te glijden. Tijdens de vernedering van vorige week schoot het bij hem in zijn hamstring terwijl we hem echt nodig hadden. Het kost hem sowieso een paar weken om van die blessure te herstellen dus zou je kunnen denken dat hij die wedstrijden niet kan mollen maar wat doet hij dan vervolgens? Hij neemt Alexander, onze nieuwe doelman, mee naar Praag voor een weekendje bucketlisten. En wij moeten het maar weer uitzoeken.
Gelukkig waren Maurits, Fren en Erik bereid om ons team te komen versterken want via Always Forward moest het vertrouwen terugkeren. De reeks van nederlagen moest worden gestopt. Daarom kwamen we ook uit bij Erik want die was overgelopen van RKEDO naar Forward. Hij kent onze tegenstander dan ook goed en dat betekende dat hij voor Forward weliswaar de overduidelijke mol was maar daar wisten ze desondanks totaal geen raad mee. Jammer dat de lat voorkwam dat Eriks inbreng werd beloond met een doelpunt.
We hebben nog al eens discussies over de opstelling en eindelijk kreegFrans zijn zin. ,,Jij kent Sjaak zijn verleden niet, zet ‘m nou eens voorin”, roept hij al weken maar ik zie Sjaak het liefst als back. Vooral zijn snelheid is prettig omdat ik als centrale verdediger niet de snelste ben al geldt dat ook voor de meeste spitsen die we tegen komen in deze kelderklasse.
Zondag was het compromis dan ook dat Sjaak rechts op het middenveld ging voetballen in ons 4-4-2-systeem. Feitelijk stond hij dus een soort rechtsbuiten. Met de aanvoerdersband om zijn rechterarm als stimulans snelde hij zijn tegenstander langs de zijlijn voorbij en gaf bijna vanaf de cornervlag de perfecte voorzet op Frans die ik voor het eerst in mijn leven een kopdoelpunt zag maken. Ik houd het voorlopig op toeval, want waarom herhaalden ze dit kunststukje niet nog een paar keer. Door die actie en die assist denkt Sjaak opeens weer dat hij heel goed kan voetballen. En daar schuilt het gevaar van overschatting. De tweede helft moest Sjaak daarom verplicht toekijken en gingen we zonder hem de 1-1 ruststand proberen om te buigen in een overwinning. Dat lukte wonderwel. Fren maakte de winnende op aangeven van Maurits. En Tom, onze stand-in doelman was de tweede helft niet te passeren. Die molactie van Polleke is dus mislukt maar we houden hem in de gaten.
Geen reactie's