RKEDO Veteranen 1 – Frisse handbalblik
262
post-template-default,single,single-post,postid-262,single-format-standard,bridge-core-2.3.6,ajax_fade,page_not_loaded,,qode_grid_1300,qode-theme-ver-22.2,qode-theme-bridge,disabled_footer_top,wpb-js-composer js-comp-ver-6.2.0,vc_responsive
 

RKEDO Veteranen 1 – Frisse handbalblik

De KNVB wilde eerst waterpolocoach Robin van Galen hebben als prestatie-innovatiemanager maar Van Galen wilde niet. Daarna is Gerard Kemkers gepolst voor de functie. Kemkers zit al een tijdje bij FC Groningen en ik vind het goed bedacht om hem te vragen. Wellicht kan hij het voetbal nog iets leren. Onhoudbare zwabberballen getrapt met een zwabberbeen, dat is nog eens een innovatie die de prestaties ten goede kan komen. Helaas wilde Kemkers ook niet.

Je ziet steeds vaker oud-sporters uit een andere tak opduiken in het voetbal. Vooral AZ heeft er een handje van want Toon Gerbrands en Joop Alberda (volleybal), Teun de Nooijer (hockey) en Robert Eenhoorn (honkbal) hebben of hadden bij de Alkmaarse club een functie. In die wetenschap kwamen wij, de veteranen van RKEDO, door het ontbreken van John en Tom uit bij Erik Kleiboer. Zijn frisse handbalblik moest ons aan de eerste overwinning van het seizoen helpen. Met Erik in de gelederen wist RKEDO afgelopen vrijdag immers het 7 tegen 7-toernooi sinds tijden weer eens te winnen. En bovendien is Erik de vader van Tom, misschien wel het grootste talent dat er bij RKEDO rondloopt. De verwachtingen waren dan ook hooggespannen maar of er een basisplaats voor Erik inzat was nog allerminst zeker. Maar bij het vertrek bij ‘De Bieb’ konden we eigenlijk al niet meer om hem heen. Ten eerste omdat hij kwam aanzetten met een dikke Mercedes en ten tweede omdat Polleke de start van de Formule 1 wilde zien en daarom zesdriekwart minuut te laat was.

We mochten op bezoek in Opmeer bij koploper HOSV. Onze 4-4-2 opstelling kon niet voorkomen dat we in de rust al tegen een 4-0 achterstand aankeken. John had good old Jos Koppes geregeld en dat was maar goed ook. Zijn befaamde ‘praatje in de rust’ deed ons met frisse moed aantreden voor de tweede helft. Dat gecombineerd met het advies tot cirkelen rond de zestien van Erik en het prima keeperswerk van Champ zorgden er voor dat de koploper het net niet meer wist te vinden. Bovendien kwamen wij zo af en toe in de buurt van het doel van de tegenstander en bijna kregen wij een verdiende eretreffer. Erik kreeg namelijk een kans maar helaas. Het was zo’n moment waarop je aan Erik kon zien hij vroeger heel goed kon handballen.

Geen reactie's

Geef een reactie