Ik reed gisteren naar de Krom. Op de Leet stak ik mijn hand op naar de tegemoetkomende blauwe Opel Agila. Bertus is er al ruim een half jaar niet meer maar de Pavlovreactie die het handopsteken naar een blauwe Agila is, heb ik nog niet afgeleerd. Bertus had vandaag 85 jaar geworden besefte ik terwijl ik het parkeerterrein van RKEDO op draaide.
Aan het begin van dit seizoen riep de KNVB de voetbalclubs op om nestkasten voor spreeuwen rond de voetbalvelden te plaatsen. Dit omdat spreeuwen de terreinknechten helpen met het onderhoud van de grasmat. Spreeuwen eten namelijk engerlingen en emelten en deze graslarven beschadigen de voetbalvelden. Om het goede voorbeeld te geven hing de KNVB in Zeist diverse kasten op. De Vogelbescherming ondersteunt deze oproep omdat het met de spreeuw steeds slechter gaat in Nederland Sinds de jaren tachtig van de vorige eeuw is de spreeuwenpopulatie met 60 procent achteruitgegaan.
Op 5 februari speelden wij in en tegen Winkel. Op een slechter veld heb ik dit seizoen niet gevoetbald. Het gekke is dat het Sportpark in kwestie het Spreeuwenpark heet en de bijnaam van de club de Spreeuwen is.
In de jaren negentig verkocht Ton Vestering, mijn buurman, zijn huis aan Bert die al snel in de buurt door het leven ging als Beter Bert omdat hij alles beter wist. Op een paar middagen achter elkaar daalden er tegen de schemering duizenden spreeuwen neer in de bomen rond het huis van Bert.Hij werd gek van het gekrijs en geschijt van die spreeuwen en ging ten einde raad naar buurman Piet Meinen voor advies. Piet schatte de situatie goed in en zei met een stalen gezicht tegen Bert: ,,Waarom denk je dat Ton zijn huis heeft verkocht Bert?” Bleker wegtrekken is niet mogelijk. Het duurde minuten voordat Bert weer een beetje bij zijn positieven was. Daarna kwam Piet met de oplossing. ,,Je moet ze blijven verjagen net zo lang tot ze niet meer terugkeren.”
In Winkel hadden we twee maanden geleden de spreeuwen over het net laten vliegen en tegen de verhouding in een 4-1 nederlaag geleden. Dat moest gisteren worden rechtgezet. Voor ons zelfvertrouwen en als eerbetoon aan Bertus. Met het advies van Piet in gedachte en de ongekende luxe van vier wissels zorgden we ervoor dat Winkel continu onder druk stond. Jagen en verjagen was het devies. Huurling Marco Bos ging hierbij voorop in de strijd en moest zich na twintig minuten moegestreden laten vervangen door neef Maurits. Die profiteerde optimaal van de gedane arbeid van Marco en zette ons in korte tijd op een 2-0 voorsprong. Nog voor de rust wist ook Frans het net nog te vinden.
De spreeuwenpopulatie was ten opzichte van twee maanden geleden ook behoorlijk teruggelopen. Zonder grensrechter en zonder wissels moesten zij het immers zien te klaren. Sterker nog, ze speelden het eerste gedeelte van de eerste helft maar met maar tien man. Na de rust veranderde het spelbeeld niet, het bleef eenrichtingsverkeer. Marco, Maurits, Frans en Bas scoorden nog eenmaal maar bij 7-0 sloop er wat gemakzucht in de ploeg. Iedereen leek wel een stapje minder te doen en prompt schoot een spreeuw de bal tegen onze touwen. Er is dan ook geen speld tussen de les van buurman Piet te krijgen. Spreeuwen, je moet ze blijven verjagen.
Geen reactie's