RKEDO Veteranen 1 – De kale cultheld
337
post-template-default,single,single-post,postid-337,single-format-standard,bridge-core-2.3.6,ajax_fade,page_not_loaded,,qode_grid_1300,qode-theme-ver-22.2,qode-theme-bridge,disabled_footer_top,wpb-js-composer js-comp-ver-6.2.0,vc_responsive
 

RKEDO Veteranen 1 – De kale cultheld

Als de verbeelding aan de macht was, zouden wij kampioen zijn. Platte karren, volle glazen, je kent het wel. Maar de realiteit is dat we na het teleurstellende gelijkspel van gisteren tegen hekkensluiter Always Forward de titel definitief kunnen vergeten. Koploper MOC, die we vorige week nog wisten te verslaan, is voor ons nu niet meer in te halen. Om die teleurstelling te verwerken ging ik gistermiddag even gloryhunten in Medemblik waar de plaatselijke FC onder leiding van voormalig RKEDO-trainer Armand Hoffman de titel greep door concurrent De Koog met 2-0 te verslaan. Medemblik herbergt veel talenten maar is bovenal een goed team. En een goed team kan ik ons niet noemen. Wij zijn meer een verzameling culthelden en culthelden worden doorgaans geen kampioen.

Er zit wel enig verschil tussen onze culthelden en de culthelden uit het betaald voetbal. Neem nou René van Rijswijk, Gerard den Haan en John de Wolf. Stuk voor stuk hebben of hadden ze lange manen en waren ze mateloos populair bij het publiek. Bij ons zijn de culthelden voornamelijk kaal. Denk maar aan Peter DeDecker en Loek van der Lee en bovendien hebben we nauwelijks publiek dus kun je ze ook niet populair noemen. Gisteren voegden we weer een kale cultheld aan ons team toe. En wat voor één. Veer junior, culter vind je ze niet. Ja, zijn broer Klaas maar we kozen voor het loopvermogen van Jeroen. De helft van het legendarische duo Veer & Veer had in geen jaren meer kicksen ondergebonden maar voor de gelegenheid had hij ze weer opgepoetst.

Op de vraag waar we Jeroen kwijt konden binnen de lijnen antwoordde hij: ‘voor of achter, als het maar niet op het middenveld is’.  De loper Jeroen is niet gewend aan interval en maakt dan ook normaliter in één tempo, lees sukkeldrafje, zijn kilometers. Bang voor de interval koos hij voor een relatief rustige positie. Als linksback deed hij al snel Roel en Peter vergeten. Roel was een weekendje weg en Peter speelde dat hij een kater had. Je moet immers wat over hebben om de cultstatus te bereiken. Met een appel als ontbijt kwam Peter bij het vertrekpunt ‘De Bieb’ aan. En nu we het toch over een appel hebben, Tom zit in Zuid-Afrika en stond daar op de campercamping naast de broer van Steve Jobs. Tom appte me voor de wedstrijd om te melden dat hij er volgende week weer bij is en gaf als tip om Sjaak gewoon weer de hele wedstrijd wissel te zetten. Tegen het advies van Tom in kreeg Sjaak, over culthelden gesproken, gewoon een basisplaats, al leek Sjaak tijdens de warming-up niet echt in een geslaagde rentree te geloven. In de rust stonden we echter met 0-2 voor en Sjaak had een assist en een doelpunt op zijn naam. Sjaak mocht het dan ook zowaar eens voorin proberen en greep die kans met beide voeten aan. Eerst bediende hij Mark die daardoor eenvoudig kon scoren en vervolgens knalde Sjaak de bal van een meter of twintig verwoestend hard via de onder onderkant van de lat in de kruising. Toeval? Ja natuurlijk, maar dat zeggen we niet tegen Sjaak.

De tweede helft keerde Sjaak niet meer terug binnen de lijnen. We moesten Sjaak tegen zichzelf beschermen maar psychologisch was het een hele slechte zet. Het gaf Forward het vertrouwen dat de wedstrijd nog niet was gespeeld. En helaas voor ons produceerden zij vlak voor het einde de gelijkmaker. Drie kansen hadden ze nodig voor twee doelpunten. Ons scoringsperentage lag beduidend lager. Veer jr. kreeg de grootste kans om bij een 1-2 stand de overwinning veilig te stellen. Vanwege zijn kopkracht mocht hij bij een corner mee naar voren. Veer jr. stond immers in de jeugd bij Berkhout bekend als goalgetter. Bij zijn debuut op zesjarige leeftijd maakte hij met vier doelpunten het verschil in een met 5-1 gewonnen wedstrijd.  Dat was niet verwonderlijk want het topscorerschap zit in zijn genen. Met Jeroen als derde zoon op rij scoorde zijn moeder immers een glaszuivere hattrick. (Bron: De Eendracht, jaargang 13, nummer 7). Het leverde Jeroen zowaar een transfer op naar Hollandia maar hij zou jaren later pas zijn thuis vinden bij RKEDO. En nu, lang na zijn afscheid bij RKEDO, kon hij ons bij zijn rentree naar de overwinning schieten want de bal belandde op een meter of drie van het doel pardoes voor zijn voeten. Hoe hij het deed weet ik niet maar raken deed hij de bal nauwelijks laat staan het net. Meer cult kun je niet worden.

 

 

 

Geen reactie's

Geef een reactie