RKEDO Veteranen 1 – Balen op de bank
211
post-template-default,single,single-post,postid-211,single-format-standard,bridge-core-2.3.6,ajax_fade,page_not_loaded,,qode_grid_1300,qode-theme-ver-22.2,qode-theme-bridge,disabled_footer_top,wpb-js-composer js-comp-ver-6.2.0,vc_responsive
 

RKEDO Veteranen 1 – Balen op de bank

Je moet doen wat je altijd doet. Als dat op zaterdagavond bierdrinken is en je presteert op zondag altijd naar behoren, moet je dat lekker blijven doen. Ik heb het diverse trainers horen verkondigen en er zit een kern van waarheid in. Wat de ideale voorbereiding  is op een vroege zondagochtendwedstrijd weet ik nog steeds niet. De meningen verschillen daar namelijk over. Vorige week sloeg ik nog tot diep in de nacht de biertjes achterover en ik was niet de enige die dat deed van Veteranen 1. Het gevolg was een keurige 2-0 overwinning op vreemd terrein en ik had echt heerlijk gevoetbald. Gisteren mochten we op ons eigen sportpark aantreden tegen HSV uit Heiloo. Mijn drang om de avond ervoor een horecagelegenheid te bezoeken was waarschijnlijk groter dan de drang die Sjaak heeft om als back op te stomen. Toch kon ik mijn kroegdrang onderdrukken en koos ik voor de nacht van de popmuziek op NPO 3 als voorbereiding op de wedstrijd. De presentatie was in handen van het duo Matthijs van Nieuwkerk en Leo Blokhuis. Beide heren hadden vast geen goede voorbereiding op de uitzending gehad. Het was echt prutswerk wat de ervaren presentatoren afleverden. Ze hadden het programma beter de nacht van de rectificaties kunnen noemen. De ene na de andere fout moest worden goed gepraat en ze opereerden absoluut niet als een goed ingespeeld team. Het leek veteranen 1 wel.

Leo Blokhuis wierp een balletje op over een eventuele schaduwband bij liveconcerten van U2. Dat zou het volle geluid van de Ierse band verklaren. Op twitter ging het vervolgens helemaal los over schaduwbands en schaduwpresentatoren. Het is dat het Genootschap van Onze Taal zaterdagmiddag al bekend had gemaakt dat sjoemelsoftware het woord van het jaar is geworden anders had schaduwband de concurrentie nog aan kunnen gaan. Feit is dat ik me meer zat te ergeren dan dat ik van het programma genoot. Het balen op de bank verruilde ik dan ook maar voortijdig voor het slapen in mijn bed zodat ik topfit aan de aftrap zou verschijnen. Maurits was als dertiende man toegevoegd aan onze selectie zodat er twee spelers de reserverol moesten vervullen. Omdat ik dit seizoen nog geen seconde had gemist, was een wisselbeurt onvermijdelijk en nam ik plaats naast Maurits in de dug-out. Weer zat ik verdorie te balen op de bank. In de eerste minuut speerde Sjaak al weer naar voren. Voordat hij zijn verdedigende stelling weer had ingenomen stonden we al met 1-0 achter. En binnen vijf minuten werd onze achterstand zelfs verdubbeld. Hoe was dit in hemelsnaam mogelijk. In Heiloo hadden we HSV eerder dit seizoen toch echt met 8-1 afgedroogd. HSV blijkt echter over een schaduwelftal te beschikken. Ze hebben een hele grote selectie en daarom stonden er veel andere gezichten binnen te lijnen. We zullen toch geen Kromsyndroom hebben, vroeg ik me af. In uitwedstrijden hebben we immers de volle buit gehaald uit vier wedstrijden maar thuis op De Krom haalden we tot nu toe slechts een schamel puntje.

Gelukkig schoot Pieter ons via een strafschop en een afstandsschot nog voor rust op gelijke hoogte. In de tweede helft zorgden Frans met een intikker en Long John van veraf voor het verschil. Als we al een Kromsyndroom hadden, hebben we daar nu gelukkig mee afgerekend en beleefden we toch nog een mooie zondag. Dat werd het zeker niet voor een speler van HSV. Driekwart van de wedstrijd zat hij namelijk te balen op de bank. Hij had in een eerdere wedstrijd gebroken ribben opgelopen en daar moet je niet mee gaan voetballen. Ondanks de grote selectie bij onze tegenstander kon hij de drang om toch even mee te doen niet onderdrukken. Zijn speelminutendrift won het van zijn verstand. En zoals we allemaal weten moet je het noodlot niet tarten. En dat deed hij dus wel. In duel met Loek viel hij ongelukkig op zijn eigen arm die tussen zijn gebroken ribben en de kunstgrasmat bleef steken. Hij schreeuwde het uit. Het was zo erg dat er een ambulance aan te pas moest komen om hem naar het ziekenhuis te vervoeren. Wat de diagnose is weet ik niet maar ik hoop voor hem dat het meevalt. Wat nu de ideale voorbereiding op een wedstrijd is, weet ik ook na deze wedstrijd nog niet. Wat ik echter wel weet is dat je niet met blessures moet gaan voetballen en zeker niet met gebroken ribben want dat is echt waanzin.

Geen reactie's

Geef een reactie