RKEDO 45+ – Postcodepolonaise
451
post-template-default,single,single-post,postid-451,single-format-standard,bridge-core-2.3.6,ajax_fade,page_not_loaded,,qode_grid_1300,qode-theme-ver-22.2,qode-theme-bridge,disabled_footer_top,wpb-js-composer js-comp-ver-6.2.0,vc_responsive
 

RKEDO 45+ – Postcodepolonaise

Na achtentwintig tegendoelpunten in vijf wedstrijden hield de doelman van het vlaggenschip van Berkhout zijn doel gisteren voor de eerste keer schoon in de competitie. Op bezoek bij Sporting Andijk werd het 0-0 waardoor het eerste punt binnen is voor de hekkensluiter. Dat punt werd uiteraard gevierd en volgens trainer Bakker is het tij aan het keren. Bakker heeft het gevoel dat de overwinningen er aan komen. De sterren blijken ook gunstig te staan voor Berkhout want een paar uur later werd bekend dat de postcodekanjer op 1647, de postcode van Berkhout, is gevallen. Het hele dorp is in rep en roer nu de postcodepolonaise is ingezet.

De eerste acht jaar van de Postcodeloterij had ik postcode 1647 maar in 1997 vond de gemeente Wester-Koggenland het nodig om voor de zes huizen aan de andere kant van de Braken de woonplaats te veranderen. Berkhout werd De Goorn. Daardoor werd 1647 ook veranderd in 1648. Om de kosten van adreswijzigingen te dekken kreeg je per huis een bedrag van vijfentwintig gulden. In ons geval was dat vijf gulden per persoon. Adreswijzigingen deed je per post, dus daar moesten wel wat knaken bij maar dat bedrag was nog te overzien. Als straks blijkt dat het om 1647 MV gaat, vraag ik me af of ik de opgelopen psychische schade vanwege het mislopen van de prijs door toedoen van de gemeente nog ergens kan verhalen. Er zijn gekkere rechtszaken gewonnen.

De vraag die het hele dorp bezighoudt is me al een paar keer gesteld door mensen die niet weten dat ik geen postcode 1647 meer heb. Bovendien hoeft de ‘en met hoeveel lotenvraag’ gevolgd op de ‘speel jij meevraag’, aan mij niet te worden gesteld want ik heb niets met de Postcodeloterij. Een beetje inspelen op de angst en hebzucht van de mensen, het zou verboden moeten worden. Want wat zijn we bang met z’n allen dat op jou na de rest van de straat wel een dikke prijs wint. Ik doe dus niet mee aan die massahysterie. De gemeente kan dan ook opgelucht ademhalen.

Afgelopen zaterdag had ik ‘vriendendag’. Iedereen moest drie cadeautjes meenemen van samen tien euro. Ik kocht drie eenvijfde Staatsloten. Twee met XL en een zonder. Dat is samen precies een tientje. Bij het afrekenen vroeg ik of ik de loten kon sealen en dat werd bevestigd. De QR-code moet worden gescand en dat kan prima door dat plastic. Ik legde de drie Staatloten in een daarvoor bestemde folie en haalde het door het opgewarmde lamineerapparaat. De inkt van de loten was echter niet bestand tegen de hitte. Drie geheel zwarte loten kwamen tevoorschijn. Geen lotnummer of QR-code meer waar te nemen, maar wel waterdicht. Tien minuten later kocht ik weer drie eenvijfde Staatsloten. De jackpot is gisteren niet gevallen. Het hoogste bedrag wat op de verminkte loten gevallen kan zijn is tweehonderdduizend euro. Als die prijs niet wordt opgehaald en het lot is verkocht bij de Primera in Avenhorn kan de Staatsloterij het op mijn bankrekening storten. Eerlijk is eerlijk.

Binnen RKEDO 45+ zijn er nog twee spelers die postcode 1647 hebben ingeruild voor 1648. En dat komt dan toch hard aan bij die jongens. Het gaat hier om de geblesseerde spelers Frans en TomvL. Beide spelers goochelen beroepsmatig met cijfers. Ik acht ze dan ook in staat om voor deze keer van die acht een zeven te maken. Zeven was gisteren het getal van de dag. Op de zevende dag van de week kregen we namelijk zeven doelpunten tegen. Maurits was de enige die namens ons wist te scoren. Hij maakte de openingstreffer met een fraaie kopbal. Zoon Diesel kwam langs de kant niet meer bij van het lachen. Een eigen doelpunt van zijn vader, wat een giller. Het was de opmaat voor een hele slechte beurt daar in Bovenkarspel. Aan de hand van voormalig topspits Richard Bulterman kregen we een fikse draai om de oren van KGB. Ad van der Wiel stond voor de gelegenheid bij ons tussen de palen. Na het zesde doelpunt waarbij hij uitgleed, hoorde ik hem zeggen tegen Loek: ,,ik denk niet dat Jaap me nog een keer vraagt om te keepen”. Daar kon hij wel eens gelijk in hebben al weet je het maar nooit. Een goede doelman aantrekken behoort na het mislopen van de postcodekanjer immers niet tot te mogelijkheden

Geen reactie's

Geef een reactie