Zaterdagavond is onlosmakelijk verbonden met het zondagse voetbal. Op zaterdag kun je de wedstrijd van de volgende dag niet winnen maar wel verliezen. Ik had zaterdag echt een goed gevoel over de wedstrijd tegen Hauwert. Ik bevond mij zaterdagavond namelijk in Café d’Ontmoeting. De kroeg was afgeladen vol. Ik dronk wel bier maar met de rem erop want continu speelde de wedstrijd tegen Hauwert een rol in mijn achterhoofd.
De eerste editie van d’Ontmoeting Recordings was een doorslaand succes. Wat een talent loopt er rond n De Goorn en omstreken. Het niveau van de optredens was hoger dan een gemiddeld optreden van RKEDO 4. Ik was een tevreden man, wat een geweldige avond. Het meest tevreden was ik echter over de afwezigheid van mijn teamgenoten. Ze denken er allemaal om, dacht ik. Alleen Dennis dronk aan de bar zijn gebruikelijke biertjes maar verder was er geen teamlid te bespeuren. Zelfs Bram Laan niet en Bram zou nog wel ‘Die Laughing’ van Therapy ten gehore brengen onder begeleiding van de legendarische ex-zesser 00Pico. Of we ons dan doodgelachen hadden, blijft voorlopig nog een vraag want Bram stond het huilen nader dan het lachen. Hij maakt al dagen onderdeel uit van de ziekenboeg en moest zijn optredens dit weekend afzeggen. Benny zit ook nog steeds in de ziekenboeg maar gelukkig was de winterstop voor RKEDO 5 al begonnen. Bram Schouten, Chris van Dellen en Björn Klaver kwamen ons versterken zodat we 13 spelers hadden.
’s Nachts kreeg ik nog een berichtje van Bram Schouten, Steen voor intimi, met de tekst: ‘Morgen ben ik geweldig bij edo4! Met 4 goals zal ik even de steenshow weggeven’.
Wat er die nacht allemaal met Steen is gebeurd is mij onbekend maar hij is geblesseerd geraakt. Jammer maar zonder Steen moeten we toch ook kunnen winnen van Hauwert. Zij staan immers onderaan. Er is bijna niets zo mooi als winnen van de bovenste, er is bijna niets zo frustrerend als verliezen van de onderste dus dat zouden we niet laten gebeuren.
Al snel kwamen we op voorsprong. Wesley scoorde na een uitstekende steekpass de 0-1. Niets aan de hand, deze wedstrijd gaan we gewoon dik winnen, dat kon niet anders, was het algemene gevoel bij ons. Hun rechtshalf was te dik en hun linkshalf te oud en achterin stonden er ook nog eentje die er geen pepernoot van kon. We hadden beter moeten weten. Sinds Ben Hauwert op de kaart heeft gezet is het lijflied in het Westfriese dorp ‘Keep your head up’. Wat zoiets betekent als koppies omhoog, mouwen opstropen, het is nog niet verloren. De halfspelers van Hauwert werden vervangen door een paar hele, vermoedelijk uit het tweede want die waren vrij. Bij ons zakten de koppies, zodat we met een 4-1 achterstand gingen rusten. Niemand van ons had het telefoonnummer van Anton Janssen, trainer van NEC dus het geheim van de benodigde vier doelpunten in de tweede helft bleef in Nijmegen. Na 20 seconde in de tweede helft lag de bal alweer achter Nico. 5-1, de genadeklap. Bob maakte er nog 5-2 van maar ook Hauwert wist nog twee maal te scoren. 7-2 verliezen van de onderste, ik ben wel eens met een beter gevoel de winterstop ingegaan. Er is echter wel een schrale troost. Met de beloofde vier doelpunten van Steen hadden we ook verloren.
Geen reactie's