Ik denk niet dat ik bij RKEDO ooit in een slechter team heb gespeeld dan momenteel het geval is. Ja, misschien in de B2. De helft van dat team kon er echt helemaal niets van. Toen was ook voor iedereen al duidelijk dat een loopbaan als voetbalprof er niet in zat. Nu ik alweer een paar jaar in het vierde speel, zie ik het ieder jaar minder worden. We zijn inmiddels afgedaald tot de achtste en laatste klasse. Lager kan niet en tot gisteren stonden we onderaan. De ranglijst wordt aangevoerd door MOC 4 en dat team stond toch echt ooit bekend als het slechtste team van Nederland
De start van de competitie was veelbelovend. Niet qua resultaat maar RKEDO 4 speelde maar liefst drie zondagen op rij een wedstrijd. Het resultaat was 0 punten uit 3 wedstrijden. Wanhopen deden we niet, net als trainen. Naast het opdoen van wedstrijdritme zorgen de wedstrijden ervoor dat onze conditie verbetert naar mate de competitie vordert en dan komen de punten vanzelf. Dit jaar doen we niet aan wedstrijdritme. Naast de zomerstop die vier maanden duurt en de winterstop van één maand hadden we een heuse herfststop. Na de derde wedstrijd op 29 september kreeg RKEDO 4 teleurstelling na teleurstelling te verwerken.
Op het bescheiden niveau waarop wij acteren mag ieder team ongestraft baaldagen aanvragen. Ongelukkigerwijs stond de wedstrijd tegen Assendelft 7 gepland op 6 oktober. En waar was het kermis van 5 tot 10 oktober? Precies, in Assendelft. De jongens van Assendelft 7 prefereerden de drankmarathon boven een potje voetbal op De Krom. Een week later, 13 oktober, werd onze wedstrijd afgelast wegens hevige regenval. 20 oktober was de gehele B-categorie, waar wij onder vallen vrij en 27 oktober werd het weer vanwege het weer afgelast. 3 november troffen we het wederom niet. Het was de dag na Snertpop in Midwoud en dan zetten de jongens van MOC 4 het op een zuipen, en MOC 4 was de geplande tegenstander op die zondag. Een baaldag voor MOC 4. Zij durfden het risico van punten verspelen in De Goorn niet te nemen op weg naar de jarenlang gekoesterde wens om ooit eens kampioen te worden.
Niet alleen in Assendelft en Midwoud is de dorst groter dan de honger naar de bal. Ook in De Goorn is dat zo nu en dan het geval. Niet dat wij baaldagen aanvragen maar dat onze wedstrijd van 10 november werd afgelast vonden de meeste spelers niet zo erg. Sterker nog, als we op onze strepen hadden gestaan, hadden we gewoon gevoetbald op het Krommer kunstgras maar de sterspelers van RKEDO 4 zouden al niet meedoen. Zij zijn gaan kijken hoe voetbal in de Bundesliga wordt gespeeld in combinatie met een avondje kantelen in Keulen. Een ander deel van het vierde had een twaalfenhalfjarige kermisborrel gevierd in d’Ontmoeting en was nauwelijks in staat de Krom te bereiken, laat staan een wedstrijd te voetballen. De regen kwam als geroepen.
Voorafgaand aan afgelopen zondag werd de weersverwachting door ons dan ook nauwlettend in de gaten gehouden. Het moest er toch weer eens van komen. En jawel, na 49 dagen niet te hebben gevoetbald, mochten we aantreden bij WBSV. Ik was er nog nooit geweest in mijn inmiddels 33 jaar lange voetballoopbaan. Ik wist ook niet dat WBSV in het bezit was van een kunstgrasveld. WBSV stond met één punt slechts een plekje hoger dan wi en zij hadden voor dat ene punt zes wedstrijden nodig. Er viel dus wat te halen was onze algehele mening. Kroegen werden daarom op zaterdag niet bezocht en werkverplichtingen werden aangepast zodat we op volle oorlogssterkte de Westbeemsterlingen konden bestrijden. Dat zij vaker op kunstgras spelen dan wij was snel duidelijk. We hadden schoppers verwacht maar dit waren zaalvoetballers. Als er al schoppers op het veld stonden dat droegen die een wit shirt en geen rode. Een gemoedelijk potje onder leiding van Sjaak Buis die zijn fluit net zo goed thuis had kunnen laten, hij gebruikte hem immers toch niet en dat was ook nergens voor nodig.
We hadden het aanvankelijk best moeilijk met dat tweede van WBSV. We werden vaak van het kastje naar de muur gestuurd maar als dat een kans opleverde, ranselde Nico de bal gewoon van de lijn. Vaak leverde het ook helemaal geen kans op omdat Bob achterin heer en meester was. Onze aanvallende kwaliteit kwam af en toe bovendrijven. Benny zorgde geheel op eigen kracht voor de openingstreffer en stond aan de basis van de tweede die door Wesley eenvoudig kon worden binnengeschoven. Na de rust maakte Wesley met de 0-3 (schitterend doelpunt) aan alle twijfel een einde. WBSV knalde nog wel een eretreffer achter uitblinker Nico Pater maar de drie punten gingen mee naar De Goorn. Het was een mooi potje waarin ik een paar Pirloaanse passes produceerde. Even dacht ik weer dat ik echt kon voetballen. Ben ik nou zo veel slechter dan Serero van Ajax? De wat-als-gedachten komen dan ook boven drijven. Wat als ik vroeger betere trainers had gehad? Wat als ik nooit bier had gedronken? Had ik het dan verder geschopt in mijn voetbalcarrière? Die gedachten slaan natuurlijk helemaal nergens op. Als ik Pirlo zie voetballen moet ik altijd denken aan Eric Bunck. Ik zie hetzelfde raffinement, balbehandeling en inzicht. Eric is misschien wel de beste voetballer met wie ik ooit heb samengespeeld en die heeft het toch ook niet verder geschopt dan het eerste van RKEDO. Voorlopig zit ik in het slechtste elftal ooit maar wat geeft het. We hebben lol en zijn met een overwinning goed uit de herfststop gekomen.
Bron: https://www.facebook.com/jaap.heemskerk.14/posts/10201591158075076
Auteur: Jaap Heemskerk
Sport: voetbal
Klasse: Mannen Zondag reserve 8e klasse 06
Seizoen: 2013 – 2014
Geen reactie's