Zondag 31 maart 2019
Edward, onze topverdediger, is bezig aan zijn tweede jeugd en heeft als we om 14.00 uur zouden voetballen nog een wekker nodig maar we spelen altijd vroeg in de ochtend. Hij levert dan ook keer op keer een topprestatie door zich op tijd te melden. Je teammaten laat je immers niet in de steek, hoe moeilijk dat soms ook is. Kater of geen kater, dat maakt niets uit. ’s Nachts een vent, ’s ochtends ook een vent. Dat werk.
De klok was een uur vooruit gezet en als je dan zoals gebruikelijk ’s ochtends om half tien de wei in wordt gestuurd, voelt een uur eerder op zondag aan als midden in de nacht.
Ondanks dat de zomertijd was ingegaan, meldde Edward zich breed lachend voor 9.00 uur in de kantine aan de Krom. Zijn smile werd nog groter toen bleek dat hij de eerste was. En toen zijn klokkie 9.01 uur aangaf kon hij zijn geluk niet op. Dit was nog nooit vertoond. Dit was nog mooier dan de winnende treffer maken in de laatste minuut door de bal in de kruising te rossen. Dit was puur goud. Iedereen was te laat, haha, behalve de grootste stapper van het team. Hoe was dat mogelijk?
Één minuut over negen werd twee over negen en nog altijd niemand. 9:02 werd 9:03 en Edward ging er handenwrijvend eens goed voor zitten. Nog altijd niemand om vier over negen en toen opeens vlak voor de vier naar de vijf sprong bekroop hem een akelig gevoel. Even was hij van slag. Edward keek voor de zekerheid onder de tafels maar daar zat natuurlijk niemand, morgen zou het immers pas 1 april zijn.
Moesten we dan toch uit, vroeg hij zich in stilte af, om zich heen kijkend of niemand hem aan het uitlachen was. Een bestudering van het wedstrijdprogramma leerde Edward echter dat hij een week te vroeg was. RKEDO 35+ was vrij. Hij had niet goed gekeken. En dat was dubbel balen voor Edward want hij had zin om een balletje te trappen en nu dat niet doorging had hij nog heerlijk tegen Danielle aan kunnen liggen. Zonder iets te zeggen pakte hij zijn tas en droop af, hopend dat niemand hem zou verraden.
Zondag 7 april 2019
Edward, onze topverdediger, is bezig aan zijn tweede jeugd en heeft als we om 14.00 uur zouden voetballen nog een wekker nodig maar we spelen altijd vroeg in de ochtend. Hij levert dan ook keer op keer een topprestatie door zich op tijd te melden. Je teammaten laat je immers niet in de steek, hoe moeilijk dat soms ook is. Kater of geen kater, dat maakt niets uit. ’s Nachts een vent, ’s ochtends ook een vent. Dat werk.
Vijftien mannen meldden zich keurig voor 9.00 uur in de kantine voor de wedstrijd tegen WSW. Dat hadden er zestien moeten zijn. Om één over negen vroeg ik me hardop af ‘waar is Edward’?. Om twee over negen lachte Sjaak ‘Bakker staat wissel’. 9:02 werd 9:03 en omdat we toch genoeg spelers hadden was er niemand die de moeite nam Edward te bellen of een appje te sturen.
Bij het verlaten van de kleedkamer was er nog altijd geen spoor van Edward en in de rust waren we hem eigenlijk al vergeten. We stonden 1-0 voor dankzij een doelpunt van Frans maar echt lekker liep het allemaal niet en die nummer 2 van WSW die in de spits stond was een lastig te bespelen tegenstander. Een klusje dat je normaliter graag aan Edward overlaat omdat je dan weet dat het goed komt. De enige keer dat we een spits in 2019 niet konden bedwingen was tegen West Frisia en toen was Edward er niet bij en dat resulteerde in onze enige nederlaag. Maar wie er niet is, kun je niet opstellen en met de Bos-broers Maurits en John in het hart van de verdediging hebben we geen kans weggegeven waardoor de punten weer voor ons waren.
En Edward? Die draaide zich nog een keer om. Voor straf zeggen we daarom niet tegen hem dat de wedstrijd van komende zondag is verzet naar 28 april. Wedden dat hij dan op de zondagochtend van de kermis op tijd aanwezig is want je teammaten laat je niet in de steek, hoe moeilijk dat soms ook is. Kater of geen kater, dat maakt niets uit. ’s Nachts een vent, ’s ochtends ook een vent. Dat werk.
Geen reactie's