Rafael van der Vaart is gestopt met voetbal. Dat werd tijd zeggen velen maar wij van RKEDO 35+ kijken daar toch iets anders tegen aan. De eerste helft van ons leven zit er namelijk op en we zijn al begonnen aan de tweede helft. En natuurlijk hopen we er een verlenging uit te slepen. Dat hoop je te realiseren door gezond te blijven en een potje voetbal draagt daartoe bij. Zeker als het ook nog eens de kwaliteit van het leven verhoogt want er is echt niets leukers.
Wij houden ons vast aan de wijsheid van Sir Stanley Matthews (1915-2000). De Engelse voetballer zei ooit: Je stopt niet met voetbal omdat je oud wordt, je wordt oud als je stopt met voetbal. Van de Vaart is dus officieel oud verklaart. Lukas Podolski, misschien wel de sympathiekste Duitser voetbalt nog wel. Weliswaar ergens in Japan maar hij voetbalt. Podolski kwam in interviews vaak grappig uit hoek. Zo zei hij ooit nadat hij met zijn team was weggespeeld: ‘Dat is voetbal, soms wint de betere’. Podolski viel er mee in de prijzen. In Duitsland is er namelijk een prijs voor de meest ludieke quote van het voetbalseizoen.
Zondag speelden we tegen EVC. Het team is een van de twee seniorenteams van de club die op zondag voetballen dus feitelijk speelden we tegen het op een na beste team. En dat was goed te merken. Ik begon goed want Erwin Rossenaar, aanvoerder en tevens secretaris van de voetbalvereniging uit Edam, begon de speelduuronderhandeling met scheidsrechter LaanLaan en mij met de inzet van twee keer 45 minuten. Ik gaf geen krimp zodat we gewoon een uur hebben gevoetbald. Lang zat voor de meesten van ons. Ook de toss werd verloren door Rossenaar dus hij zat niet echt in de winning mood.
Toch liet hij de teleurstelling snel van zich afglijden en ging hij mee als belangrijke schakel in het systeem van EVC. De gasten uit Edam lieten ons echt alle hoeken van het veld zien. Met eindeloze combinaties speelden ze ons aan gort. Ze hanteerde een hoog baltempo en creëerde veelvuldig ruimtes voor ploeggenoten die dat ook nog eens begrepen. Waar wij al blij zijn als we de bal een keer of vijf naar een medespeler kunnen krijgen zonder dat we balverlies lijden is dat voor die Kaasstadters gesneden koek. Dat we met de rust slechts met 0-1 achter stonden was een godswonder. Philip onze gastspeler, gooide er in de kleedkamer nog een paar grappen uit waardoor de stemming ondanks de achterstand opperbest was. Dat is ook de reden dat we hem gevraagd hebben want de tijden dat hij ze makkelijk in het mandje legde, lijkt definitief voorbij.
Natuurlijk zagen we in de tweede helft de kansloosheid in van onze missie om nog een punt uit het vuur te slepen. We voetbalden echter een stuk beter dan voor de rust maar het was bij lange na niet genoeg. Met een 0-3 overwinning op zak gingen de gasten weer terug naar de Parel aan het Ijsselmeer. Balen natuurlijk maar dat is voetbal, soms wint de betere.
Geen reactie's