Op maandag 13 maart bezocht ik de bijeenkomst die de KNVB had georganiseerd bij Hercules Zaandam omtrent het 35+ voetbal. Het was een nuttige bijeenkomst waar iedereen zijn wensen kon uiten en er werden knopen doorgehakt. Eén daarvan was dat in de regio Zaanstad de wedstrijden twee keer 45 minuten duren. In de andere regio’s wordt in overleg tussen beide ploegen 2×30 of 2×35 minuten gespeeld. Prima, dacht ik. Begin dit seizoen kwam er echter een mail van de KNVB waarin het volgende stond: ,,We willen iedereen erop wijzen dat de officiële speeltijd dus 2×45 minuten is. Daar kan dus geen discussie over ontstaan, zoals in het verleden nog wel gebeurde”.
Vreemd! Die discussie is er eigenlijk nooit geweest maar wordt nu door de KNVB aangezwengeld. Het was ook gewoon 2×30 minuten, dat wist iedereen. In de bewaarnummers van de KNVB West 1 van 2011 tot en met 2014 staat de speeltijd van 2×30 minuten ook vermeld voor Senioren 35+. Het ging echter mis na het overlijden van de heer Doornbos, competitieleider bij de KNVB. Bij hem zat alle kennis en de heren die het van hem overnamen schijnen niets van oude afspraken te weten en hebben de historie naast zich neergelegd en een speeltijd van 2x45minuten ingevoerd tegen de afspraken in. Raar!
Voor mij is negentig minuten voetballen echt geen probleem, zeker niet als ik zoals meestal als laatste man fungeer maar we hebben er genoeg die na een uurtje ballen aan het zuurstof moeten en zo is het ook met veel tegenstanders. Als er al discussie is, gaat het over 2×30 of 2×35 minuten maar daar komen we altijd wel uit. Tot gisteren.
Nieuw in het 35+ voetbal is Westfriezen. Een jong team waarvan ik er zeker drie vorig jaar nog tegen ons tweede heb zien voetballen en daar was de 31-jarige Kevin nog niet eens bij. Wij zijn ook echt niet het braafste jongetje van de klas maar feit is dat Kevin, volgens mij eentje van Meijers, niet op het wedstrijdformulier stond. Ik vind dat niet zo erg. Als ze anders geen team kunnen opstellen voetballen we niet dus daar doen we echt niet moeilijk over. Het gaat ook helemaal nergens over, het doel is gewoon een lekker potje voetballen. Niets meer en niets minder.
Westfriezen bleek vele malen beter dan ons en is niet voor niets koploper. Ze hadden voor de wedstrijd tegen ons al 15 punten uit 5 wedstrijden en ze scoren er ook lustig op los.
Vlak voor de aftrap deelde scheidsrechter Slijkerman ons mede dat we 2 keer 45 minuten gingen spelen want dat zijn die jongens gewend. Na een felle discussie wilden ze ons uiteindelijk tegemoetkomen met 2X40 minuten maar daar gingen wij uiteraard niet mee akkoord. Door onze vastberadendheid en het strooien met feitenkennis van het verleden werd de speelduur bepaald op 2×35 minuten maar dan ken je scheidsrechter Slijkerman nog niet.
Het was voor ons vooral tegenhouden. Het verdedigingsblok stond goed en met lange halen naar voren hoopte we op een wonder. En dat wonder geschiedde. Tussen een mêlee aan lange Westfriezen kopte Jarno, net geen lilliputter, zomaar de 0-1 tegen de touwen. En of dat wonder nog niet groot genoeg was verdubbelde Frans even later de score. Westfriezen wist onze muur maar niet te slechten totdat scheidsrechter Slijkerman een strafschop toekende waarvan we het waarom nog steeds niet weten. Hij schoot Westfriezen te hulp waardoor de aansluitingstreffer een feit was. Good old Dirk Braas stond bij ons onder de lat omdat Tom nog altijd is geblesseerd en Tom is al onze stand-in-doelman. Tom had langs de kant de tijd bijgehouden en zag dat we in de veertigste minuut de 2-2 om onze oren kregen. Het enige slippertje van Dirk die verder uitstekend keepte. We hadden toch 2×35 minuten afgesproken scheids, probeerde we nog maar de arbiter gooide het op blessuretijd waar echter geen enkele reden voor was.
De tweede helft gaf hetzelfde beeld. Wij ramden de bal continu naar voren. Als we zouden gaan opbouwen zouden we uit positie staan en zouden we zeker doelpunten tegen krijgen bij balverlies. Dat moesten we gewoon zien te voorkomen dus speelden we alsof we het Sint George van Frank waren. En dat werkte. Een stunt was in de maak totdat in de vierendertigste minuut een schot van buiten de zestien in ons doel vloog. De scheidsrechter liet de aftrap nog nemen maar toen Mark van afstand op doel schoot floot hij na vierendertig minuten al af. Er was in de tweede helft veel meer reden voor extra tijd maar de leidsman deed het af met de woorden: ,,Jullie wilden toch twee keer dertig minuten voetballen”. Ach ja, je hebt ze er tussen.
Geen reactie's