De Goorn haalde afgelopen weekend het landelijke nieuws en dat kwam niet door de prestaties van RKEDO 35+. Het kappen en draaien van Frans en de dubbele schaar van Polleke verbleekten bij de gewiekste trucs van de op de kermis actieve loverboy. De door de gemeente ingehuurde acteur speelde zijn loverboyrol voortreffelijk en wist maar liefst zes keer te scoren. Iets wat voor RKEDO 35+ een droomaantal is. Zeker met de kermis
Alleen Long John maakte een doelpunt maar toen was het doek eigenlijk al gevallen. VVS’46 had het net immers al drie keer laten bollen. Vorig jaar speelden we met de kermis van De Goorn ook al tegen VVS’46 en aan die ontmoeting hadden we ook al geen punt overgehouden. Maar dat was met een dronken doelman en in Spanbroek. Dit keer hadden wij het nadeel van een thuiswedstrijd, terwijl dat eigenlijk een voordeel zou moeten zijn maar de steun van de twaalfde man bleef uit. We zagen nog wel bij aanvang Marc en Judith aankomen dus hadden we nog enige hoop dat zij ons naar een overwinning zouden schreeuwen maar tot onze verbazing gingen zij kijken bij RKEDO O17-2 waar hun zoon Jan met 7-0 op zijn kloten kreeg van Geel Zwart.
Dat is niet zo gek want met de kermis zijn die jongens compleet van slag. Ze zitten met hun hoofd bij de botsauto’s en het vinden van manieren om stiekem bier te drinken. Coach Peter had het nog over de punt naar voren en kantelen maar daar hadden de jongens hele andere associaties bij. Een kermiswedstrijd moet je ook leren voetballen en wij zijn natuurlijk ervaringsdeskundigen. Maar met alcohol in je lijf moet je wel kunnen rekenen op de steun van het publiek. Zo werd RKEDO 1 en 2 zestien jaar geleden ook kampioen in het kermisweekend. Het zag destijds zwart van de mensen die een steuntje in de rug gaven en dat steuntje heb je gewoon nodig met de kermis. Omdat we ook niet gesteund worden door trollen bleven we vertwijfeld voetballen ondanks dat we veel meer balbezit hadden dan VVS. Dat kwam natuurlijk ook omdat VVS’46 Jaapthijs, de Nederlands kampioen hooibalen stapelen, liet vlaggen. We hadden wel het vermoeden dat hij in de tweede helft in de ploeg zou komen dus moesten we in de eerste helft zien toe te slaan. Maar het lukte maar niet om te scoren. Steeds als wij wanhopig naar de kant keken voor de broodnodige ondersteuning profiteerde VVS daar optimaal van. Eerst maakte VVS-er Marnix zomaar een doelpunt. Hij leek er zelf nog het meest verbaasd over. Vervolgens liet spits Van Borre onze verdediging zijn hielen zien en rondde bekwaam af. Marc en Judith deden net of ze onze vragende, in hun rug priemende ogen, niet voelden waardoor we in de tweede helft de wedstrijd niet konden omdraaien. We staan daardoor nog altijd puntloos onderaan, de biertjes smaakten er niet minder door.
Geen reactie's