RKEDO 35+ – Casa Rosso
400
post-template-default,single,single-post,postid-400,single-format-standard,bridge-core-2.3.6,ajax_fade,page_not_loaded,,qode_grid_1300,qode-theme-ver-22.2,qode-theme-bridge,disabled_footer_top,wpb-js-composer js-comp-ver-6.2.0,vc_responsive
 

RKEDO 35+ – Casa Rosso

Om maar gelijk met de deur in huis te vallen, we hebben gisteren weer verloren. Op sportpark De Krom was VVS’46 met 2-4 te sterk. En die nederlaag was potverdorie helemaal niet nodig. VVS’46 is een van de tegenstanders waar wij punten tegen kunnen halen. Ik baal er dan ook enorm van al laat ik dat niet altijd blijken. Koos Krommenhoek zou in zo’n situatie hebben gezegd: in mijn hart moet ik huilen maar ik doe nonchalant. Maar Koos is er niet meer.

Koos was een echte voetballiefhebber en droomde van voetballen bij Ajax getuige de regel “Als kind droomde ik van Ajax” uit zijn lied ‘Ajax Ajax’ dat in 1994 verscheen op de CD ‘Ajax we are the best! Landskampioen’. Maar Koos was niet zo goed als zijn veel te vroeg overleden zwager Piet Hoeben die voor Ajax en Haarlem heeft gevoetbald. Koos haalde echter wel het eerste elftal van Vrone waarvoor hij jarenlang uitkwam, meestal als rechtsback. Koos had dan ook een snackbar in Sint Pancras waarnaar ook de roemruchte en helaas ter ziele zaalvoetbalclub ‘Koos Alberts’ was vernoemd.

Koos zong graag onder het patatbakken en werd ook nog wel eens opgetrommeld op feesten en partijen.Ook na een verloren voetbalwedstrijd zong hij gewoon onder de douche. Iemand bij Vrone zag een zangcarrière voor Koos wel zitten en gaf hem in 1983 op voor een talentenjacht die werd gehouden in Casa Rosso aan de Oudezijds Achterburgwal in Amsterdam. En de rest is geschiedenis. Met de start van zijn zangcarrière eindigde ook de voetbalcarrière van Koos. Een goede carrièreswitch want hij stond in 1984 met maar liefst drie singles tegelijkertijd in de top 40.

Koos Krommenhoek was Koos Alberts geworden en aan die kromme hoek tussen de Julianastraat en De Leet gingen wij gisteren dus onderuit. Na een 0-4 achterstand kwamen we nog terug tot 2-4. Bij onze treffers van Tom en Long John had Poland een belangrijke rol. En Poland is van het bijzondere soort. Na een 6-0 nederlaag met het eerste elftal zei hij ooit tegen trainer Paul Verra dat hij wel lekker had gevoetbald en dat kon de ervaren oefenmeester niet echt waarderen. Gisteren had hij ook weer lekker gevoetbald en hij is in staat om dan ook gewoon onder de douche te gaan zingen want Poland is onze smartlapspecialist. Er gaan zelfs stemmen op om Polleke op geven voor een talentenjacht en menig teamlid ziet het bijbehorende teamuitje in Casa Rosso wel zitten. Maar omdat de ervaring leert dat een doorbraak het einde van Polands voetbalcarrière zou betekenen hebben we het opgaveformulier met foto en al verscheurd. We willen Polleke namelijk nog niet kwijt.

 

Geen reactie's

Geef een reactie