Uit onderzoek is gebleken dat twee derde van alle invalidentoiletten in de openbare ruimtes onbruikbaar of ontoegankelijk zijn voor rolstoelgebruikers. Het invalidetoilet bij RKEDO behoort bijna altijd tot de een derde minderheid. Dit weekend werd de ruimte echter even gebruikt als bloemenopslagplaats. Een soort koelcel zonder koeling. Het was immers de week van de scheidsrechter en alle fluitisten kregen als dank een prachtige bos alstroemeria’s. Gisteren signaleerde ik bij RKEDO iemand in een rolstoel en ik dacht ojee, je zal maar nodig moeten. Toen ik De Krom wilde verlaten kwam Jan Schrekker aansnellen met een bos bloemen. ,,Omdat jij ook wel eens fluit”, zei Jan. Attent natuurlijk of had Jan de rolstoelgebruiker ook gezien en was hij bezig met het toilet weer toegankelijk te maken?
Eigenlijk zou de scheidsrechter altijd een bedankje moeten krijgen want ze krijgen vaak veel gezeik over zich heen. De scheidsrechter die gisteren de derby tussen RKEDO en Kwiek’78 floot, deed dat geweldig. Het is namelijk echt niet zo eenvoudig en deze jongeman verdiend dan ook een pluim. Hij had de wedstrijd goed in de hand en deed geen gekke dingen. Vorige week zag ik nog een KNVB-scheidsrechter die een eigen regel had verzonnen. Buitenspel werd volgens hem opgeheven omdat een verdediger een poging deed om de bal te raken. Hij keurde daarom het doelpunt goed. Je vraagt je dan echt af hoe zo’n gedachte bij hem is opgekomen. Daarom ben ik blij dat wij bij 35+ geen KNVB-scheidsrechters krijgen. Wij hebben gewoon iemand van de thuisclub die zelf heeft gevoetbald en met frisse tegenzin de fluit ter hand neemt omdat er anders niemand voor te porren is. De wedstrijd moet immers toch doorgaan. Zo iemand die de cursus nee zeggen niet heeft gevolgd en die kun je niet verrot schelden, die koester je en geef je na afloop bloemen. Ongeacht zijn prestatie.
Gisteren floot Bram onze wedstrijd. En Bram is zo een man die zijn vrije tijd opoffert om ons een leuke ochtend te bezorgen en daar kun je alleen maar respect voor hebben. In de eerste helft floot hij foutloos. Hierbij had hij weliswaar geweldige steun van Sjaak, die het vlaggen tot kunst heeft verheven. Sjaak kan veel maar ook veel niet. Zo is zijn kennis van De Goorn niet zo groot. Als hij naar een hemelsbreed 900 meter van zijn huis gelegen bedrijf moet heeft hij navigatie nodig. Sjaak heeft ook grote moeite met omschakelen als hij in het veld weer eens op avontuur is geweest maar vlaggen kan hij als de beste. Sjaak kon er dan ook niets aan doen dat we met 0-1 achter kwamen. Het was zijn broer Loek die de bal in ons doel werkte. Het was een ongelukkige goal. Ik schoot de bal weg en zag Loek in het groen-groen-groen niet staan. Die camouflagekleuren zijn soms lastig. Gelukkig hadden we Erik in de spits en hij bepaalde met zijn treffer de ruststand op 1-1. En dat was knap want de vorige keer hadden we nog 10-2 ros gehad van tegenstander DWB.
Helaas maakten we in de rust een cruciale foute beslissing door onze beste man van de eerste helft een andere positie te geven. Sjaak kwam namelijk binnen de lijnen en dat liepen we op. Je zag aan alles dat Bram zijn assistent miste. Hij raakte zelfs zo van slag dat hij DWB vlak voor tijd een strafschop gaf. Het uitgestoken been van Long John werd gretig door een DWB-speler benut. Het is natuurlijk een kwestie van interpretatie maar hij had de strafschop ook niet kunnen geven. Dan had Bram zich natuurlijk niet meer recht in de spiegel kunnen aankijken maar wat is er mis met een beetje scheef? Gezien de kantineomzet van zondag zou hij dan echt niet de enige zijn geweest. Maar Bram gaf dus een strafschop en hij had eigenlijk wel een punt. En wij niet.
Geen reactie's