Over negen weken is het Kermis in De Goorn. Dat lijk nog ver weg maar die weken vliegen om. Negen weken geleden speelden we namelijk onze laatste competitiewedstrijd en die 63 dagen zijn razendsnel aan ons voorbijgetrokken. De tijd heelt alle wonden maar de pijn van het cruciale verlies tegen Kwiek’78 is nog lang niet over. Door dat verlies eindigden we namelijk op de laatste plaats van de najaarsreeks. Bij de herindeling voor de voorjaarscompetitie werden wij met de andere kneuzen uit onze poule gekoppeld aan de sukkelaars van die andere 35+-poule.
Gisteren moesten we het in Enkhuizen opnemen tegen West Frisia. Op papier lagen er kansen voor ons want West Frisia was in die andere poule laatste geworden met vier punten. Hetzelfde aantal punten als wij bij elkaar hadden gesprokkeld. Een blik op de spelerslijst van West Frisia leerden ons dat zij Jos van Veen en Jacco Rijkhoff in de selectie hebben, twee voormalig topspelers van Hollandia die een jaar of twintig geleden de hoofdklassetitels aaneenregen. Niet dat we daar van schrokken natuurlijk. Het zijn waarschijnlijk dikbuiken met rotte knieën, dachten we, anders had West Frisia wel meer punten gehaald voor de winterstop.
Van Jos van Veen zou dat geschetste beeld kunnen kloppen want hij was er niet bij. Van Jacco Rijkhoff klopte dat beeld in ieder geval niet. Het enige waar de jaren bij hem vat op hebben gekregen is zijn haargroei maar verder zit er weinig sleet op de man en dartelt de topspits van weleer nog vief over de velden. Gelukkig kan de rest van zijn team er net zo weinig van als wij zodat het een echte wedstrijd werd.
Patrick Rus zette ons in de eerste helft zowaar op voorsprong. Je denkt bij Patrick altijd ‘wat als’ want het is een speler met veel potentie maar ja, de jaren beginnen bij hem ook te tellen. Hij is nog maar net begonnen met zijn voetbalcarrière en dat is toch een jaar of veertig te laat. Toen Jacco door de defensies van De Baronie en AFC pingelde, pingelde Patrick op zijn piano. En die ervaring gaf gisteren de doorslag. Nog voor rust draaide Rijkhoff met een hard schot en een fraaie stift de 0-1 achterstand om in een 2-1 voorsprong.
Na een snelle 3-1 in de tweede helft begonnen wij een slotoffensief. Om dat kracht bij te zetten verruilde Tom de plek onder de lat voor een plek in de spits en Long John ging keepen. Een keer of vijf kregen we de kans op de aansluitingstreffer maar de bal wilde er maar niet in. Long John hield ons met een formidabele duik nog een keer in de wedstrijd maar toen hij vlak voor tijd ruim voor zijn doel stond voltooide Rijkhoff met een prachtige lob zijn hattrick en dat betekende voor ons een 4-1 nederlaag.
Geen reactie's