De sterren stonden vast goed. Ik werd door de krant naar een wedstrijd op zaterdag gestuurd in plaats van naar het gebruikelijke potje op zondag. Hierdoor kon ik de derby RKEDO-Kwiek’78 meemaken en het werd een onvergetelijke topdag.
Cor Pronk was al ’s ochtends op de Krom. Hij had er een familiefeestje voor afgezegd zodat hij niet onder de Pronken was maar gewoon bij zijn RKEDO-familie. En het werd een groot feest, een familiefeest met opa’s en oma’s, met neven en nichten en met jonge vaders en moeders die trots hun kinderen kwamen showen. Ik zag dat Michel Bos, net vader van de tweede, er werd uitgelopen door zijn razendsnelle dochter en zelfs Pepijn Bol was van de partij voor zijn eerste knalfeest op De Krom. Ome Joris was namelijk kampioen geworden met het derde en daar moest hij bij zijn. Ome Joris is namelijk aanvoerder en om kampioen te worden als aanvoerder is echt heel bijzonder, dat kan ik u uit eigen ervaring vertellen.
De wedstrijd was geen klap aan, althans het eerste bedrijf. Kwiek’78 had genoeg aan een punt voor handhaving en RKEDO speelde alleen nog voor de kantine-omzet. En om die omzet te verhogen was een list bedacht. Uit de hoge hoed kwam dan ook een geniale zet. We houden de eerste helft Viktor Nieuwendijk op de bank. Het massaal toegestroomde publiek wil namelijk maar één ding en dat is genieten van Vickie’s fratsen. Het hoogtepunt van de eerste helft was de rode dubbeldeckercabriobus waarin het derde de kampioensrit vanuit De Weere maakte. Met een slakkengangetje kwamen zij vanaf de Gerrit Braaskant langs het A-veld gereden. Met vuurwerk en gezang wisten zij de aandacht behoorlijk op zich te vestigen. Geld noch moeite was gespaard bij de heren van het derde. Aan alles was gedacht alleen stond de voetbalkleding nog op De Krom toen zij in De Weere arriveerden. Pater Familias Bertus Braas en voorzitter Koos Knijn moesten er aan te pas komen om dit zaakje te regelen, waarvoor hulde, maar voor familie heb je nu eenmaal alles over.
Enigszins teleurgesteld werd halverwege de derby de kantine opgezocht of beter gezegd, het terras want het weer werkte geweldig mee. 0-0 was de ruststand, er ging echt veel mis aan beide kanten. Het bier smaakte echter fantastisch en het was enorm gezellig. Veel kijkers van de eerste helft keerden de tweede helft niet meer terug langs de lijn. Ook ik was één van die velen. Onder het mom van ‘vanaf het terras kun je de wedstrijd ook prima zien’, probeerden we elkaar het gelijk van onze keuze wijs te maken. Ed Laan de kapper was de eerste die een blad bier ging halen. Er stonden dan ook heel wat klanten van hem op het terras maar niemand wilde voor hem onderdoen. Het leek wel kermis. Jan Feld en Jaap Vriend konden het bijna niet betappen en Joost de Jong van het zesde deed zijn uiterste best om de lege glazen weer naar de bar te krijgen en schoon te spoelen want er werd uit nood af en toe al in plastic getapt. Dat spoelen was een goede leerschool voor Joost want een dag later was hij samen met selectielid Dennis Buijsman wederom lege fust schoon aan het spoelen maar dan op het familiebedrijf van De Jong.
Inmiddels was de tweede helft van de derby begonnen. Viktor was binnen de lijnen gebracht en om de mensen toch vast te houden op het terras ging plan B in werking. Wederom een geniale zet. Plan B was de grote Joris Bolshow. Joris was zo trots op zijn mannen dat hij voor iedereen een prijs had geregeld en hij lulde als een volleerd spreekstalmeester alles aan elkaar. Zelfs Pieter Loos viel in de prijzen. Hij ontving de prijs voor de minst scorende spits. Wat dat betreft had hij zo op het A-veld mee kunnen doen want het werd een doelpuntloze derby. Door de puntendeling handhaafde Kwiek zich en dat was de laatste geniale zet. Door een punt aan Kwiek te gunnen bleven de aanhangers en spelers van Kwiek dit massaal vieren op De Krom maar het bleef toch vooral een RKEDO-feestje.
Het was de laatste thuiswedstrijd van Jeroen Plomp en Tom van den Berg. Jeroen is de laatste speler die afscheid neemt van de selectie die het successeizoen 2001-2002 heeft meegemaakt. Er kwam dus een einde aan een mooi tijdperk en daarom werd Jeroen net als zijn trainer nog even stevig in het zonnetje gezet. Eigenlijk had Jeroen in stijl afscheid moeten nemen maar een rode kaart zat er tegen zijn voormalige club niet in. Overigens gaat Jeroen niet verloren voor de club. Diverse bronnen hebben al bevestigd dat hij volgend jaar uitkomt voor RKEDO 4. Dan wordt hij daar herenigd met zijn voormalige slapie. Zijn huidige slapie was op van de spanning net als alle andere speelsters van Dames 1. Het sterrenensemble van Pieter Berkhout had eerder op de dag gewonnen bij OSV. Ook hier ging door de kampioensspanning niet alles vlekkeloos. Zo stuurden de dames hun bolides niet naar OSV in Amsterdam-Noord maar naar OFC in Oostzaan. Verwarring alom maar net op tijd arriveerden zij alsnog op het juiste sportpark. Het wachten was op de uitslag van Purmerland tegen Volendam. Als Purmerland niet zou winnen, waren de dames kampioen. Die wedstrijd begon pas om kwart voor drie en liep ook nog eens geweldig uit. De tussenstand was steeds gunstig. Het wachten was op het verlossende woord van Dennis Bakker alias de Magneet van de Leet die een dag eerder de jongste talenten van de RKEDO-familie het kampioensfeestje van AFC’34 F1 had zien verpesten waardoor RKEDO F1 nu zelf bovenaan staat. Maar goed, Dennis had dus een hotline met Purmerland maar het verlossende woord kwam maar niet. Ondertussen gutste het zweet van de voorhoofden van Jan, Jaap en Joost want de dorst bleef enorm. De 3 J’s verdienen een hele dikke pluim net als supervisor Marlinda. Pieter Berkhout hield het niet meer en dat zag DJ Robert. De huisDJ greep zijn microfoon en beval Dennis dat hij nu eindelijk eens met de einduitslag op de proppen moest komen. En Dennis gaf er gehoor aan. Purmerland was blijven steken op een 2-2 gelijkspel waardoor het feest weer naar een nieuw hoogtepunt werd gebracht. En als je kampioen wordt, krijg je bloemen. Maar die bloemen waren niet voorradig. De misstap van Purmerland was kennelijk een verrassing. Dat werd echter prima opgelost door René Feld die uit de Beemster razendsnel Alstroemeria’s had gehaald. Voor familie heb je immers alles over.
Nadat de dames ook hun rondrit door het dorp hadden gemaakt, trok de meute naar huis of naar Café d’Ontmoeting waar met een onderbreking van twee minuten stilte het feest tot een ultiem hoogtepunt kwam. De kroeg op de hoek was een magneet voor oudere vrijgezelle jongeren. Die dames gaan immers dronken was hun opinie en dan moet je erbij zijn. Het fokprogramma van RKEDO krijgt van dit soort dagen een enorme impuls.
Perry had het weer goed voor elkaar in zijn kroeg. Woodworks, de Zeeuwse huisband trad op en die jongens houden wel van de nodige verrassing. Zo greep Abeltje Nuyens haar kans en zong een paar prachtige liedjes. Perry kon zichzelf ook niet bedwingen en strooide zijn vocalen met als tweede stem Joris Bol het café in. Het was een fraai slotstuk van een topdag. Ik heb immers zelfs Nico Braas zien polonaiselopen. En wat er verder allemaal is gebeurd is niet geschikt voor internet maar ik kan er wel iets over zeggen, de sterren stonden vast goed.
Geen reactie's