Voetbalclichés
55
post-template-default,single,single-post,postid-55,single-format-standard,bridge-core-2.3.6,ajax_fade,page_not_loaded,,qode_grid_1300,qode-theme-ver-22.2,qode-theme-bridge,disabled_footer_top,wpb-js-composer js-comp-ver-6.2.0,vc_responsive
 

Voetbalclichés

Gisteren had ik het in het stukje ‘knokploeg’ over Co Adriaanse. Co is een voetbaltaalverrijker. Alleen daarom moet hij een club gaan trainen in Nederland. Bondscoach mag natuurlijk ook. We prijzen ons in Nederland natuurlijk gelukkig met Cruijff, die is van de buitencategorie en we hadden Rinus Michels. De bekendste uitspraak van Rinus is waarschijnlijk ‘Voetbal is oorlog’. Michels gebruikte graag oorlogsmetaforen in zijn voetbaltaalgebruik. Hij werd niet voor niets De Generaal genoemd.

Trainers en spelers krijgen tegenwoordig vaker een microfoon onder hun neus dan vroeger maar op goede uitspraken zijn ze nauwelijks te betrappen. Dat komt ongetwijfeld door de mediatraining die de spelers krijgen. Bij Feyenoord beginnen ze daar, volgens Barry van Langen van de Volkskrant, al mee bij de jeugd onder 13 jaar. Bij Utrecht vinden ze mediatraining een vies woord, ze spreken liever over een stukje begeleiding. Geen wonder dat de clichés je tegenwoordig om de oren vliegen. De Volkskrant publiceerde vandaag een voetbalcliché Top10. Volgens mij eenvoudig uit te breiden tot een top100. Hier alvast nummer 11: Zo’n voorsprong mag je natuurlijk nooit uit handen geven. Wie helpt?
top10

Geen reactie's

Geef een reactie