RKEDO 35+ – Spijker
438
post-template-default,single,single-post,postid-438,single-format-standard,bridge-core-2.3.6,ajax_fade,page_not_loaded,,qode_grid_1300,qode-theme-ver-22.2,qode-theme-bridge,disabled_footer_top,wpb-js-composer js-comp-ver-6.2.0,vc_responsive
 

RKEDO 35+ – Spijker

Toen ik gisteren om 8.53 uur mijn auto de parkeerplaats van De Krom opdraaide, hoorde ik op Radio Noord-Holland dat het in Nederland op diverse plaatsen ‘Open Dag Naaktrecreatie’ was. Dat verklaart waarschijnlijk de vele afberichten. Zo was Jarno zondag in Appelscha. Een eenvoudige zoekopdracht in google met de woorden naaktrecreatie en Appelscha leerde me dat je in Appelscha inderdaad naakt kan recreëren. Om precies te zijn bij het Canadameer. De andere afwezigen hadden hun bestemming angstvallig stilgehouden. Nu weet ik waarom.

Normaliter luister ik niet naar Radio Noord-Holland maar mijn radio stond nog op de zender omdat ik zaterdag te gast was bij het programma NH Sportcafé van presentator Leo Driessen. Als ingewijde in de wereld van de sportgerelateerde platen zat ik aan tafel met Jan Jongbloed (2 WK-finales), Rinus Israël (47 interlands) en Gerard van der Lem. Jan Jongbloed is met 717 wedstrijden in het betaalde voetbal nog altijd recordhouder. De voormalige doelman was dan ook prof tot zijn vijfenveertigste en Ijzeren Rinus zwaaide op zijn veertigste af. Wij van RKEDO 35+ vinden dat mooi. Doorgaan tot het niet meer gaat. En zelfs als het niet meer gaat, geef je niet op.

Toch heeft Spijker zijn voetbalschoenen definitief aan de wilgen gehangen. Onze Spijker is namelijk roestig geworden en dat terwijl hij pas de leeftijd heeft waarop Jan Jongbloed stopte als professional. Spijker was dit jaar vaak afwezig. Zijn enkel in een brace en rugklachten na een val op zijn werk voorkwamen nogal eens zijn wekelijkse weidegang. Hij is bang dat als hij doorgaat we hem dan vanwege zijn fysieke ongemakken Kromme Spijker gaan noemen. En dat wil hij niet, begrijpelijk. Spijker is immers een bijnaam om net zo trots op te zijn als Rinus Israël is op Ijzeren Rinus.

Van Spijker is er ook maar één. Je moet hem dan ook niet verwarren met De Gespierde Spijker want dat is Falko Zandstra en die stopte al ruim voor zijn dertigste. Bij Adri van Tiggelen, alias De Spijker, staat er nog een lidwoord voor maar bij Peter zoals moeder Marijke hem noemt is het gewoon Spijker. Niets meer, niets minder.

Onze laatste wedstrijd van het seizoen tegen De Blokkers stond dan ook volledig in het teken van Spijkers afscheid. Voor de wedstrijd vroeg ik aan hem of zijn beslissing om te stoppen definitief was. ,,Als ik vandaag scoor, plak ik er misschien nog een seizoen aan”, zei hij. Nou kan hij dat natuurlijk wel zeggen. Vergeleken met Spijker is Arnold Kruiswijk een goalgetter. ,,Mooi”, antwoordde ik, ,,dan sta je op doel vandaag”. Je kunt immers geen enkel risico nemen.

Spijker zag zijn carrière echter niet eindigen als keeper zodat hij het als rechtsback mocht proberen. Sjaak, normaliter rechtsachter, deed zijn naam als Sociale Sjake eer aan en stond zijn plek graag af. Sociale Sjakie had aanvankelijk afbericht gegeven maar toen tot hem doordrong dat het de laatste wedstrijd van Spijker was, wist hij wat te regelen om alsnog van de partij te zijn.

Spijker deed het naar behoren en met 0-0 haalden we de rust. De tweede helft waren er wat positiewisselingen. BasP ging op doel, Tom in de spits en Spijker ging van de rechter- naar de linkerkant. Een tactische zet vanwege de ware reden van het stoppen van Spijker. Hij kan de druk namelijk niet aan. Stijf van de zenuwen verschijnt hij altijd aan de aftrap. Door hem na de rust op links te zetten, speelde hij ook de tweede helft het verst van het publiek af wat de druk bij hem voor een groot gedeelte wegnam. Er waren immers nogal wat mensen op de afscheidswedstrijd afgekomen waaronder zus Myke en zwager Sjaak. Zij waren getuige van zijn laatste speelminuten waarin we een 0-1 achterstand ombogen in een 3-1 overwinning. Tom had voor de gelijkmaker en de voorsprong gezorgd en Jim schoot ons fraai op rozen. De publiekswissel en de staande ovatie voor Spijker was in de maak. Scheidsrechter Smit, die verbaal heel wat te verduren had gekregen van onze gasten, was al ingelicht. Maar helaas voor Spijker was er niemand die voor hem in het veld kon komen. En er waren ook al geen bloemen. Het was een afscheid van net niet en dat staat symbool voor zijn voetbalcarrière.

Geen reactie's

Geef een reactie